Sprawdź niskie ceny i kup Superoko. Ćwiczenia usprawniające percepcję wzrokową, koordynację ruchowo-wzrokową i orientację przestrzenną dla dzieci i dorosłych w księgarni internetowej tantis.pl ⭐ Szybka wysyłka! Określanie przestrzeni i orientacja przestrzenna — proste ćwiczenia dla maluszka z kartką papieru. Wiek: od 12 m.ż. Kładziemy na podłodze dużą kartkę papieru, dziecko staje na niej. Żeby odczuło „w tym miejscu stoję”, trzeba położyć dłonie na jego głowie, lekko nacisnąć i powiedzieć „tu, w tym miejscu jesteś”. Następnie należy powiedzieć: podnieś ręce do Propozycje zabaw rozwijających orientację w schemacie własnego ciała cz. I Wszystkie piosenki i wierszyki można wykorzystać w zabawie indywidualnej, jaki i grupowej. Zabawy są pomocne w kształtowaniu świadomości ciała, utrwalają znajomość nazw poszczególnych części ciała. Bieganie na orientację to wspaniały sposób na spędzanie wolnego czasu. Aby zacząć, powinieneś zdobyć mapę i kompas, aby wiedzieć, dokąd zmierzasz. Kolejnym krokiem jest wybranie trasy i określenie punktów, do których należy dotrzeć. Następnie należy ustalić, jaki rodzaj pytań i zadań należy wykonać na trasie. W tym miejscu są zebrane linki do różnorodnych ćwiczeń na orientację przestrzenną. Zadania polegają m.in. na odkodowaniu drogi lub wyrazów. Znajdziesz tu arkusze zarówno dla przedszkolaków, jak i dla uczniów. jawaban tebak gambar level 3 no 12. Dziecko codziennie słyszy określenia dotyczące orientacji przestrzennej (na, pod, po lewej, prawa ręka itp.), jednak nie zawsze je rozumie i nie zawsze się do nich stosuje. O ile łatwiej przychodzi mu rozumienie i wykorzystywanie w codziennym życiu określeń dotyczących kierunków typu nad, pod, za, obok itp. to znacznie trudniejszym wyzwaniem staje się odróżnianie stron prawa –lewa. Kształtowanie się u dziecka orientacji przestrzennej jest procesem złożonym, na który składa się wiele czynników. Do najważniejszych z nich możemy zaliczyć środowisko rodzinne, w którym uczenie się i ćwiczenie pewnych umiejętności często jest po prostu niezamierzone. Orientacja w prawej i lewej stronie własnego ciała różni się od orientacji w prawej i lewej stronie otaczającego świata. Pierwsza ustalona jest bezwzględnie, co oznacza, że w naszym ciele niezaprzeczalnie wyróżniamy jego prawą i lewą stronę. Druga natomiast uzależniona jest od położenia człowieka w przestrzeni. Większość dzieci dopiero między 11 a 12 r. ż potrafi określić położenie przedmiotów w przestrzeni, określając, że jakiś przedmiot znajduje się na prawo od innego. Trudności związane z kształtowaniem się orientacji przestrzennej szczególnie uwidaczniają się na lekcjach wychowania fizycznego, w sytuacjach gdy nauczyciel wymaga od ucznia ustawienia się w wyznaczonym miejscu (np. za ławeczką), poruszania się w ustalonym kierunku (np. 3 kroki do przodu), czy wykonywania ruchów poprzez naśladowanie i ściśle wiążą się z obniżona percepcją wzrokową co z kolei powoduje znaczne trudności w wywiązywaniu się z obowiązków szkolnych, ujawniających się w pisaniu, czytaniu i rysowaniu. I tak w zakresie pisania można zaobserwować trudności np. z przepisywaniem, pisaniem z pamięci i ze słuchu, zapamiętywaniem kształtu liter, myleniu liter o podobnych kształtach (np. m-n, e-c, ł – t, d-b), pomijaniu drobnych elementów graficznych w literach np. ó, ż, odwracaniu kolejności liter i całych wyrazów. Litery wybiegają poza linie, między nimi występują znaczne odstępy. Wolne jest tempo pisania. Trudności występują także z odwzorowywaniem kształtów, np. figur geometrycznych. Rysunki są ubogie w szczegóły, zakłócone w nich są proporcje pomiędzy elementami, np. człowiek większy od domu. W kształtowaniu orientacji przestrzennej ważne jest opanowanie umiejętności związanych z orientacją w schemacie własnego ciała (tu jest nos, stopa, szyja, głowa, oko itp.), określaniem położenia przedmiotów względem siebie (obok mnie, po mojej prawej stronie, przede mną, za mną, pod itp.), określaniem położenia przedmiotów względem innych niezależnie od swojej osoby (np. kubek stoi po prawej stronie talerza, rysowanie szlaczków, odwzorowywanie wzorów itp.), co znajdzie odzwierciedlenie w zachowaniu prawidłowego kierunku pisania i kolejności znaków graficznych. Pamiętając o wzajemnym powiązaniu się trudności w kształtowaniu się orientacji kierunkowej oraz percepcji wzrokowej. W tym zakresie po opanowaniu wyżej wymienionych umiejętności można zacząć pracę na materiale literopodobnym, szczególnie w obrębie tych liter, które są mylone przez dziecko na zasadzie odwracania kształtów, wyszukiwania wskazanych liter, kształtów. Chcąc wesprzeć Państwa dziecko w osiąganiu tej niezwykle potrzebnej w codziennym życiu umiejętności przygotowaliśmy kilka propozycji ćwiczeń, które z powodzeniem można wykorzystać w domu. Życzymy miłej zabawy  Propozycje ćwiczeń z dzieckiem. Ćwiczenie 1 Cel: wspomaganie orientacji kierunkowej względem innych przedmiotów. Dorosły rozmawia z dzieckiem na temat ilustracji określając, gdzie znajdują się poszczególne elementy względem innych (np. Dom znajduje się na środku obrazka. Nad domem świeci słońce. Część słońca jest za chmurą. Chmura zasłania słońce. Po prawej stronie domu rośnie drzewo. Pod drzewem po jego lewej stronie leży jabłko. Jabłko leży po prawej stronie domu, między domem a drzewem. Z lewej strony domu rośnie kwiatek. Na kwiatku siedzi motyl.). Następnie dorosły zadaje dziecku pytania dotyczące położenia poszczególnych elementów w przestrzeni (np. Gdzie jest motyl? Gdzie rośnie drzewo? itd.) Kolejnym krokiem jest pomalowanie przez dziecko poszczególnych elementów obrazka z zał. nr 1, wycięcie ich po liniach i ułożenie na kartce zgodnie z poleceniem dorosłego. Przyklejając każdy element dziecko powinno jeszcze raz stosować określenia położenia przedmiotów (np. ptak leci nad drzewem). Ćwiczenie 2 Cel: kształtowanie orientacji kierunkowej w zakresie odróżniania stron prawa – lewa. Dorosły układa przed dzieckiem wybrane owoce i warzywa. Po środku ustawia dwie tace, na które dziecko będzie kładło wskazany owoc lub warzywo. Ważne jest, aby dziecko znało nazwy wybranych owoców i warzyw. Dorosły wskazuje dziecku, która taca leży po prawej, a która po lewej stronie dziecka. Można wybrać tace w dwóch różnych kolorach tak, aby dziecko kojarzyło kolor z kierunkiem (np. zgodnie z oznaczeniem kolorów na kranie czerwony – lewa, niebieski – prawa ). Następnie dorosły informuje dziecko, iż trzeba posegregować zgromadzone produkty. – Na prawej tacy będziemy kładli wszystkie owoce, a na lewej warzywa. Dziecko układa na wybranej tacy konkretne produkty. To ćwiczenie można wykonywać z dowolnymi produktami, np. segregując zakupy na stole, a następnie układając je do wyznaczonych miejsc (np. wszystkie owoce ułóż w górnym rogu lewej krawędzi stołu, wszystkie warzywa w lewym dolnym rogu, napoje ustaw na środku stołu itd.) Ćwiczenie 3 Cel: usprawnianie orientacji przestrzennej w zakresie położenia przedmiotów względem siebie. Dziecko wybiera 5 zabawek (takich, które są stosunkowo niewielki i zmieszczą się na stole). Dorosły prosi o ułożenie ich w taki sposób, aby jedna z nich znalazła się w środku, a pozostałe wokół niej. Dorosły wyjaśnia dziecko położenie samochodzika informując, że leży on po środku, między robotem, misiem, pajacem i konikiem. Nad samochodem jest miś. Pod samochodem jest konik. Z boku po jego lewej stronie jest robot. Po drugiej stronie, po prawej jest pajacyk. Następnie dorosły zmienia układ i prosi dziecko, aby dokładnie opisało położenie kolejnych obiektów względem wybranego. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy. Ćwiczenie 4 Cel: ćwiczenie orientacji kierunkowej względem innych obiektów. Dorosły wyjaśnia dziecku dokładne położenie jeża oraz liści i żołędzi. – Jeż znajduje się w środku. Wokół niego są liście. Nad jeżem, czyli na górze są 2 liście i 1 żołądź. Z boku, po jego prawej stronie są 2 liście. Pod jeżem, czyli na dole jest 1 liść. Po lewej stronie jest 1 liść a za nim 2 żołędzie. Następnie dorosły prosi dziecko o pokolorowanie obrazka zgodnie z poleceniem. – Pokoloruj drugi liść znajdujący się nad jeżem. – Pokoloruj drugi żołądź znajdujący się po lewej stronie jeża. Itd. Ćwiczenie 5 Cel: kształtowanie orientacji kierunkowej w zakresie odróżniania stron prawa – lewa, góra – dół. Dorosły kładzie przed dzieckiem kartkę w kratkę, na której narysowane są 2 dowolne obrazki, np. mysz i ser. Kratki muszą być większe np. 1 kwadrat złożony z 4 kratek z zeszytu w kratkę. Zadaniem dziecka jest zgodnie z poleceniem dorosłego wytyczyć drogę od myszy do sera. Np. Idź 2 kratki w lewą stronę. 3 kratki w dół. 2 kratki w prawą stronę. 1 kratkę w górę. A następnie 1 kratkę w prawą stronę. Później 2 kratki w górę. Itd. Piłkarzyki: Grę rozpoczynamy od środka pola, gdzie narysowana jest kropka. Zadaniem jest dotarcie do bramki przeciwnika. Za każdym ruchem należy określić swój ruch, np. w prawą, w dół, lewy dolny róg itd. rys. Katarzyna Grom Opinie naszych użytkowników Pragnę serdecznie podziękować za wspaniałe pomysły i ciekawe materiały z których korzystam już od jakiegoś czasu w pracy z dziećmi. Wasza strona jest po prostu fantastyczna(...) Agnieszka K. Wczoraj byłam bezradna jak pomóc mojemu dziecku w nauce tabliczki mnożenia. A dzisiaj jestem szczęśliwa, że dzięki Pani pomocy, mojemu dziecku udało się ruszyć z miejsca. Beata z Łodzi Bardzo często korzystam z serwisu Jest świetny, kapitalny, rozwija wyobraźnię, kreuje osobowość, rozwija zainteresowania :) Dziękuję. Elżbieta J., mama i nauczycielkaCzytaj inne opinie » W 2020 r. otrzymał NAGRODĘ GŁÓWNĄ w konkursie ŚWIAT PRZYJAZNY DZIECKU, w kategorii: Internet. Organizatorem konkursu jest: Komitet Ochrony Praw Dziecka. Na skróty: W tej sekcji znajdziesz różnorodne ćwiczenia, które pozwolą dziecku rozwijać orientację przestrzenną, odróżniać stronę prawą i lewą, stosować słowa i wyrażenia określające położenie (na górze, na dole, przed ..., za ..., na prawo od, itp.). Ćwiczenia te wspomagają także doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej. Stopniowo będziemy dodawać nowe rodzaje zadań. Chcesz otrzymywać informacje o nowych materiałach edukacyjnych dla dzieci? Zobacz również: Elementarz - inne ćwiczenia Makiety - Wycinamy elementy i układamy wg wskazówek Prawa i lewa strona - łamigłówki Wycinanki układanki z figur Zabawa edukacyjna online - Mały Projektant ↑Do góry SCENARIUSZ ZAJĘĆ Osoba prowadząca zajęcia: Agnieszka Sawicka Grupa wiekowa: 5- latki TEMAT TYGODNIA: Orientuję się w przestrzeni i w schemacie własnego ciała TEMAT ZAJĘCIA: „Od stóp do głów” – zabawy i ćwiczenia sprzyjające orientacji w schemacie własnego ciała oraz orientacji przestrzennej. METODY: – czynnościowe – słowne – poglądowe FORMY: – praca indywidualna – praca z całą grupą CEL OGÓLNY: utrwalenie znajomości schematu ciała i orientacji w przestrzeni CELE OPERACYJNE: dziecko: – prawidłowo nazywa i wskazuje części ciała; – potrafi wskazać różnice i podobieństwa w wyglądzie własnego ciała i innej osoby; – wykonuje ruchy izolowane – porusza określoną częścią ciała (np. tylko ręką, tylko głową, nogą i ręką, itp.); – rozróżnia i prawidłowo wskazuje kierunki w przestrzeni (w przód, w tył, w prawo, w lewo); – recytuje wierszyki utrwalające nazwy części ciała oraz kierunki w przestrzeni; – chętnie uczestniczy w zabawach ruchowych związanych z rozróżnianiem prawej i lewej strony ciała; – prawidłowo posługuje się liczebnikami głównymi w zakresie 6 oraz liczebnikami porządkowymi w zakresie 5 (liczy palce u rąk); POMOCE: kartoniki ze zdaniami prawdziwymi i fałszywymi na temat części ciała ludzkiego, 2 pojemniki (z uśmiechniętą i smutną buzią), plastikowe kółko, woreczek, pokrywka od pudełka, dwie rolki bibułki, 2 paski tektury, szablony dłoni i stóp (wycięte przez dzieci), obrazki dzieci, napisy: START, META, kostka liczbowa, dyplomy (dla każdego dziecka); PRZEBIEG ZAJĘĆ: 1. „ Iskierka” – zabawa w kręgu. Dzieci siedzą w kole, trzymając sie za ręce. Nauczycielka mówi: „Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci do moich rąk”. Dzieci witają się uściskiem dłoni. 2. „Chodźcie do koła” – powitanie dzieci piosenką. „Chodźcie wszyscy tu, do koła. Zabawimy się wesoło. Witamy wszystkich was. Na zabawę nadszedł czas. Prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga, cały tułów oraz głowa. Witamy was”. 3. „Tacy sami” – rozmowa na temat różnic i podobieństw w wyglądzie ciała ludzkiego. Nauczycielka prosi dwoje dzieci (chłopiec, dziewczynka) aby stanęły obok siebie. Pozostałe dzieci przyglądają sie im uważnie i mówią czym się różnią ( ubiór, wzrost, kolor oczu, płeć…) i co mają wspólnego. Dochodzą do wniosku, iż każdy z nas inaczej wygląda, ale jesteśmy zbudowani tak samo (mamy dwie ręce, nogi…). 4. „Dziecko do dziecka” – zabawa w parach przy muzyce. Dzieci poruszają się w rytm muzyki w dowolny sposób. Na hasło: „dziecko do dziecka” szybko dobierają się w pary. Gdy słyszą muzykę tańczą razem. Na przerwę w muzyce nauczycielka wywołuje nazwy części ciała, którymi dzieci w swojej parze mają się dotknąć np. noga do nogi, plecy do pleców, nos do nosa, ucho do ucha itp. Gdy ponownie usłyszą „dziecko do dziecka” dobierają się w nowe pary i zabawa trwa dalej. 5. „Prawda czy fałsz?” – rozróżnianie zdań prawdziwych i fałszywych na temat części ciała. Dzieci losują zdania typu: – człowiek ma dwoje oczu – człowiek ma dwie lewe ręce – dłoń człowieka ma 6 palców – człowiek ma dwie prawe nogi – człowiek ma kolana – człowiek ma 1 łokieć – człowiek nie ma ramion – człowiek nie ma stóp – człowiek ma z przodu brzuch, z tyłu plecy Dziecko umieszcza zdania prawdziwe w pojemniku z uśmiechniętą buzią, fałszywe w pojemniku z buzią smutną. Samodzielnie wskazuje części ciała, o których jest mowa w określonym zdaniu (następnie wszystkie dzieci razem). Podaje prawidłowe odpowiedzi. Nauczycielka zadaje dodatkowe pytania, daje zadania do wykonania np. pokaż prawą rękę, lewą rękę, tupnij prawą nogą, policz palce (dziecko liczy palce na podstawie wiersza: „Pierwszy palec, drugi, trzeci”, porównuje ilość palców w prawej i lewej dłoni, podaje nazwy kolejnych palców – kciuk, wskazujący…). 6. „Dziwny taniec” – poruszanie określoną częścią ciała przy muzyce. Nauczycielka zaprasza dzieci do „dziwnego tańca” – tańca na siedząco. Wyjaśnia im, iż całe ciało musi być nieruchome. Tańczy jedynie ta część ciała, którą wywoła nauczycielka np. oczy, jeden palec, dwa palce, prawa dłoń itp. Przed rozpoczęciem zabawy nauczycielka pyta dzieci w jaki sposób mogą np. tańczyć oczy (dzieci podają swoje propozycje typu: można mróżyć oczy, zamykać, otwierać, patrzeć w prawo, w lewo…). Podczas zabawy każde dziecko „tańczy” według własnego pomysłu. 7. „Budowanie człowieka” – wspólne układanie ludzkiej postaci. Nauczycielka rozkłada na dywanie przedmioty znajdujące się w sali przedszkolnej ( plastikowe kółko, woreczek, pokrywka od pudełka, dwie rolki bibułki, dwa paski tektury, wycięte szablony dłoni i stóp). Układają postać ludzką na dużym arkuszu papieru. Dorysowują mazakami części twarzy (oczy, rzęsy, brwi, nos, usta). Po ułożeniu nauczycielka pyta dzieci jak można tę postać nazwać. Dzieci podają różne propozycje. 8. „W przód, w tył” – zabawa na rozróżnianie kierunków w przestrzeni. Nauczycielka pokazuje obrazki dzieci, które mają dla przedszkolaków różne zadania do wykonania np. – Marek: Idź 5 kroków do przodu – Wojtek: Idź 3 kroki do tyłu – Ela: Powiedz kto siedzi z twojej prawej strony – Emilka: Pokąż co należy zrobić, gdy przechodzimy przez ulicę – Kacper: Zaproś wszystkie dzieci do gimnastyki Dziecko wybiera sobie określony obrazek i wykonuje polecenie. 9. „Labirynt” – układanie na dywanie szablonów stóp. Nauczycielka pyta dzieci co oznacza słowo labirynt. Wiedzą, iż mają do pokonania pewną drogę, aby dojść do określonego punktu (niespodzianki). Układają na dywanie szablony stóp (wycięte wcześniej przez dzieci). Ilość kroków wyznacza rzut kostką. Przedszkolaki wskazują kierunki i układają trasę labiryntu od napisu „START” do napisu „META”. Nauczycielka pokazuje dzieciom niespodziankę do której „doszły” (DYPLOM przedszkolaka, który dużo wie – dla każdego dziecka). 10. „Siedmioskoczek” – zabawa muzyczna. Dzieci podskakują po obwodzie koła przy muzyce. Zatrzymują się przodem do środka koła i klaszczą 3 razy. Odwracają się do tyłu, klaszczą 3 razy i ponownie stają twarzą do środka koła. Słyszą sygnał dźwiękowy przy którym nauczycielka mówi: prawa ręka. Dzieci podnoszą prawą rękę do góry. Zabawa po obwodzie koła ponownie się powtarza. Za każdym razem słychać o jeden sygnał dźwiękowy więcej. Na koniec zabawy dzieci słyszą następujące komendy: prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga, prawe kolano, lewe kolano, prawy łokieć, lewy łokieć. Taniec kończy się ukłonem wszystkich dzieci. 11. „Cicho, cichutko” – masaż relaksacyjny. Nauczycielka mówi teksty krótkich wierszyków, przy których dzieci masują swoją nogę („Cicho, cichutko”), oraz plecy dziecka siedzącego przed nim („Dreszczyk”). 12. Wręczenie dzieciom dyplomów. Nauczycielka gratuluje dzieciom wiedzy na temat budowy ciała ludzkiego i orientacji w przestrzeni. Wręcza każdemu dyplom, na którym dziecko odrysowuje swoją dłoń. WIERSZE WYKORZYSTANE PODCZAS ZAJĘĆ: 1. „Pierwszy palec, drugi, trzeci – tak potrafią liczyć dzieci. Czwarty, piąty palec mam – widzisz? Umiem liczyć sam. Jeden, dwa, trzy, cztery, pięć”. 2. „Ręce, nogi” Ręce robią: klap, klap, klap. Nogi tupią: tup, tup, tup. Tutaj swoją głowę mam, a na brzuszku: bam, bam, bam. Buzia robi: am, am, am. Oczy patrzą tu i tam. Tutaj swoje uszy mam a na nosie sobie gram. 3. „Wyliczanka” Pokaż Jasiu gdzie masz oko, gdzie masz ucho a gdzie nos. Pokaż rękę, pokaż nogę, gdzie na głowie sterczy włos. Daj mi rękę, tupnij nogą, kiwnij głową tak i nie. Klaśnij w dłonie, hop do góry, razem pobawimy się. 4. „Raz, dwa, trzy, cztery, raz, dwa, trzy. Bardzo zdrowo i wzorowo co dzień się gimnastykować. W lewo skręt, w prawo skręt, teraz dotknij własnych pięt. W górę kolano, ręce do boku, trzymaj się prosto, głowa wysoko”. 5. „Kółko małe, kółko duże, głowa prosto, ręce w górze. Ręce w prawo, ręce w lewo, tak się chwieje wielkie drzewo”. 6. „Gimnastyka to podstawa dla nas dzieci dobra sprawa. Ręce w górę, w przód i w bok, skłon do przodu, przysiad, skok. Marsz do koła, gra muzyka i skończona gimnastyka”. Wiersze do masażu relaksacyjnego: 1. „Cicho, cichutko” Cicho, cichutko, w puszystej kurteczce, chodziła raz myszka po gładkiej półeczce. Znalazła ser żółty, ząbkami go jadła, strzepnęła okruszki w kąciku usiadła, okruszki zebrała, ząbkami je zjadła, po gładkiej półeczce chodziła w kurteczce. 2. „Dreszczyk” Tędy płynie rzeczka, idzie pani na szpileczkach, tu przebiegły konie, tędy przeszły słonie, a tu idzie szczypaweczka, zaświeciły dwa słoneczka, spadł drobniutki deszczyk, czy przeszedł cię dreszczyk? Utwory muzyczne wykorzystane podczas zajęć: 1. Chodźcie do koła (taniec integracyjny – KLANZA) 2. Kałużowy deszcz (podkład muzyczny) 3. Menuet A – dur – Wolfgang Amadeusz Mozart (taniec integracyjny – KLANZA) sobota 1396656000 Uczniowski Klub Sportowy „Orientuś” Łódź zaprasza na najwyższe rangą regionalne zawody na orientację, czyli Mistrzostwa Województwa Łódzkiego w Biegu na Orientację, które odbędą się już w sobotę 5 kwietnia w Arturówku. Szykuje się nie lada rywalizacja, ponieważ w swoich kategoriach zmagać się będą zarówno profesjonaliści, jak i amatorzy. A wszystko na ciekawych trasach i zupełnie nowej mapie terenu Arturówka, czyli części największego leśnego kompleksu na terenie miasta w Europie! sobota godz. Województwa w Biegu na Orientację Zapraszamy na Mistrzostwa Województwa Łódzkiego w Biegu Na przyjemnościa informujemy, że o godz. w dniu zawodów na specjalną prośbę Zielonej Łodzi najlepsi specjaliści od biegów na orientacje przeprowadzą specjalne zajęcia dla zupełnie początkujących amatorów biegania – z wprowadzeniem i wytłumaczeniem zasad tej dyscypliny sportu. Zapraszamy – zajęcia otwarte i bezpłatne! Uczniowski Klub Sportowy "Orientuś" Łódź zaprasza na najwyższe rangą regionalne zawody na orientację, czyli Mistrzostwa Województwa Łódzkiegow Biegu na Orientację, które odbędą się już w sobotę 5 kwietnia w się nie lada rywalizacja, ponieważ w swoich kategoriach zmagać się będą zarówno profesjonaliści, jak i amatorzy. A wszystko na ciekawych trasach i zupełnie nowej mapie terenu Arturówka, czyli części największego leśnego kompleksu na terenie miasta w Europie!Dodatkowa klasyfikacja prowadzona będzie wśród szkół wszystkich poziomów, studentów, nauczycieli oraz wykładowców wyższych uczelni. Patronat nad imprezą objął Marszałek Województwa Łódzkiego Pan Witold Stępień oraz Rektor Uniwersytetu Łódzkiego prof. dr. hab. Włodzimierz Nykiel, który ufunduje puchary dla najlepszych studentów oraz wykładowców!Emocji na pewno nie zabraknie, bowiem po raz pierwszy na łódzkich zawodach będziemy śledzić w terenie najlepszych zawodników kategorii męskiej elity za pomocą odbiorników GPS, a samą transmisję będzie można na żywo oglądać w sieci! Na mecie na każdego czekać będzie oczywiście słodka UKS Orientus ŁódźWszystkie szczegóły, informacje o zgłoszeniach, są dostępne na stronie w zakładce Nasze Las Łagiewnicki Polecamy

test na orientację dla dzieci