Zdjęcie lotnicze lotniska Szczecin-Goleniów z zaznaczonym miejscem wypadku i szkic sytuacyjny miejsca wypadku. Dane meteorologiczne: Brak jest prognozy pogody, jak również danych dotyczących stanu pogody z miejsca zaistnienia zdarzenia. Poniżej przedstawiono komunikaty meteorologiczne z lotniska Szczecin Goleniów (EPSC) z odpowiedniego Szkic sytuacyjny miejsca zdarzenia powinien być możliwie najdokładniejszy, ale jednocześnie czytelny. Ważnych jest jednak kilka kluczowych elementów: wybierz rzut z góry – tak łatwiej przedstawisz skrzyżowania i przebiegające drogi. R.3 Rezultat 3: Szkic sytuacyjny miejsca zdarzenia R.3.1 użyty znak motopompy pływającej R.3.2 w tabelce zaznaczono kierunek północno-wschodni wiatru na róży kierunków świata R.3.3 opisane linie tłoczne wężowe R.3.4 wszystkie samochody ratowniczo-gaśnicze posiadają zasilanie wodne Witam. Miałem kolizję, chcę całą sprawę skierować do sądu ponieważ nie poczuwam się do winy. Na miejscu zdarzenia policjant z ruchu drogowej stwierdził, że to nie moja wina (kierowca z drugiego pojazdu nie miał prawo jazdy, uciekł z miejsca zdarzenia, jechał z dużą prędkością, zaczął manewr wyprzedzania na łuku – to był główny powód, że nie zauważyłem Oświadczenie sprawcy kolizji powinno przede wszystkim zawierać: dane uczestników zdarzenia, informacje z polisy OC sprawcy, dane obu pojazdów (w tym szczególnie numery rejestracyjne), opis zdarzenia oraz szkic sytuacyjny. W opisie nie zapomnij wskazać dokładnego miejsca zdarzenia oraz datę. jawaban tebak gambar level 3 no 12. W rozdziale tym dokonano porównania możliwości dwóch wybranych pro-gramów do rekonstrukcji wypadków drogowych: PC-Crash oraz V-Sim w as-pekcie modelowania zderzenia samochodów. Podstawowym problemem w modelowaniu zderzenia, oprócz stopnia kom-plikacji modelu, wydaje się być dobór i znajomość parametrów oraz danych wejściowych wykorzystywanych w obliczeniach. Istotne wydaje się również określenie ilości koniecznych danych wyjściowych, które należy wybrać spo-śród wszystkich otrzymywanych w wyniku obliczeń. Podobnie w przypadku symulacji zderzenia w programie komputerowym należy przede wszystkim odwzorować zaistniałą wcześniej sytuację w stopniu zadowalającym, czyli umożliwiającym otrzymanie pożądanych wyników, a jednocześnie upraszczającym nieistotne z punktu widzenia zdarzenia elemen-ty (np. fragment otoczenia spoza obszaru zdarzenia drogowego, gatunki drzew rosnących wokół itp.). Ważne wydaje się również określenie celu, w jakim prowadzona jest symulacja, czyli otrzymaniu określonych wartości zmiennych wyrażających odpowiedź układu zderzających się pojazdów na zadaną sytu-ację drogową. Kolejnym istotnym elementem bezpośrednio związanym z modelowaniem procesu zderzenia pojazdów są ich modele matematyczne wykorzystywane w środowiskach symulacyjnych. W programie V-SIM pojazd przedstawiono jako układ pięciu ciał sztyw-nych o 10 stopniach swobody, z czego nadwozie posiada 6, a każde z kół po 1 stopniu swobody. Dodatkowo uwzględniony został skręt kół osi kierowanej. Pojazd jest zatem opisany jako bryła sztywna, która porusza się w wyniku oddziaływania sił zewnętrznych [409]. Model pojazdu w programie PC-Crash jest przedstawiony analogicznie do modelu opisanego dla programu V-SIM. Pojazd jest również traktowany jako bryła sztywna poruszająca się poprzez oddziaływanie sił zewnętrznych. W za-leżności od wyboru modelu współpracy koła ogumionego z jezdnią model pojazdu posiada 10 lub 6 stopni swobody [410]. W obu programach zastosowano następujące układy współrzędnych [409]: -układ globalny (inercjalny); -układ nieinercjalny zaczepiony w środku masy każdego z pojazdów; -układ współrzędnych związany z punktem styku każdego koła ogumionego z jezdnią. Jest to układ, podobnie jak układ nieinercjalny, który porusza się wraz z pojazdem. W kolejnym etapie przeanalizowano sposób przygotowania symulacji zderzenia w każdym programie. Chcąc przeprowadzić symulację zderzenia w programie PC-Crash, należy uwzględnić następujące podstawowe elementy: -stworzyć szkic otoczenia, w którym miało miejsce rzeczywiste zderzenie bądź dla którego analizowany jest możliwy przebieg wypadku. Istotne jest przy tym sprecyzowanie charakteru miejsca wypadku (teren pochyły, płaski itp.) oraz stan nawierzchni (sucha, mokra, oblodzona). Na rys. pokaza-no szkic sytuacyjny przykładowego miejsca wypadku na skrzyżowaniu z drogą podporządkowaną z przyjętym układem współrzędnych x-y o po-czątku w punkcie (0; 0) oraz zaznaczonym cienką czarną linią obszarem, dla którego przyjęto współczynnik przyczepności kół do nawierzchni drogi odpowiadających nawierzchni suchej (µ = 0,8); Rys. Szkic sytuacyjny otoczenia symulowanego zderzenia Źródło: PC – Crash. -wybrać z bazy danych samochodów pojazdy biorące udział w zderzeniu, przy czym należy uwzględnić parametry masowo-bezwładnościowe każdego z nich, przyjmując określone obciążenia pojazdów (liczba pasażerów i ewentualny ba-gaż). Jeżeli pojazd biorący udział w zderzeniu nie znajduje się w bazie pojaz-dów, można ewentualnie zastąpić go pojazdem o zbliżonych parametrach. Na rys. pokazano wybór przykładowego pojazdu wraz z oknem dotyczącym doboru parametrów masowo-bezwładnościowych. Ponadto w programie, prócz zmiany tych parametrów, możliwy jest dobór innych parametrów pojazdu, ta-kich jak charakterystyki zawieszenia, ESP, kształt nadwozia itp.; Rys. Dobór parametrów pojazdów biorących udział w zderzeniu Źródło: PC – Crash. Rys. Ustawienie pojazdów w pozycjach wyjściowych względem siebie i przyjętego początku układu współrzędnych x-y Źródło: PC – Crash. -wybrać położenia pojazdów względem siebie i elementów otoczenia (rys. -dobrać wejściowe parametry zderzenia (początkowe prędkości postępowe i kątowe), współczynnik restytucji oraz sekwencje ruchu (jazda normalna, hamowanie itp.), co również zilustrowano na rys. -w przypadku ruchu innego niż prostolinio-wy należy przyjąć tor, po jakim będzie poruszał się jeden z samochodów (rys. Rys. Przykładowy, krzywoliniowy tor ruchu pojazdu wyjeżdżającego z drogi podporządkowanej Źródło: PC – Crash. -dobrać ustawienia symulacji zapewniające np. odpowiednie cechy graficzne (ślady kół, pozycje pośrednie pojazdu do chwili zatrzymania itp.); -wykonać symulację, wybierając właściwy model zderzenia w odniesieniu do sztywności nadwozia (por. rozdz. 4) oraz ewentualnie opcję „Wykrywanie zderzenia”, dzięki której symulowane zderzenie jest bliższe realizmowi, po-nieważ pojazdy wytracają niewielką część prędkości przed samą kolizją. Jest to szczególnie wygodne w przypadku braku podziału ruchu pojazdu na se-kwencje, w tym hamowanie; -wyświetlić żądane zestawienia wyników oraz uszkodzenia nadwozi pojaz-dów. Według pracy [231] istnieje w programie PC-Crash możliwość określenia spadku drogi, przy czym należy stworzyć jej trójwymiarowy profil, złożony z trójkątów, których wektory normalne skierowane są pionowo w górę. Dla każ-dego z trójkątów należy następnie określić współczynnik przyczepności. W ten sposób można odtworzyć komputerowo miejsce zdarzenia wypadków drogo-wych inne niż płaska nawierzchnia jezdni (np. rów przydrożny lub droga pochy-ła w terenie górzystym). W programie V-Sim symulacja zderzenia prowadzona jest podobnie jak w PC-Crash. Funkcje możliwe podczas symulacji są podobne, zaś w pracy [407] uwagę zwrócono na stosowanie tzw. „znaczników czasowych” umożliwiających prowadzenie analizy danej symulacji w różnych jej etapach. Po przeprowadze-niu symulacji podobnie generowany jest protokół zderzenia. W pracy [407] zwrócono także uwagę na występowanie komunikatów w trakcie przebiegu symulacji informujących użytkownika np. o nietypowym jej przebiegu lub zatrzymaniu. Ogólny sposób postępowania w programie V-Sim jest następujący: -stworzenie szkicu otoczenia, przy czym istnieje możliwość wyboru szkicu istniejącego w bibliotece programu bądź stworzeniu własnego, który można zweryfikować pod względem topograficznym w widoku trójwymiarowym; -weryfikacja poprawności warunków symulacji, np. współczynnika przyczep-ności kół do nawierzchni drogi, -wybranie z bazy danych samochodów pojazdów biorących udział w symula-cji zderzenia; -nadanie warunków początkowych i symulacja zderzenia w widoku dwu- i trójwymiarowym. Niewątpliwą zaletą programu wydaje się możliwość dokładnego odtworze-nia otoczeodtworze-nia wypadku w sensie topograficznym, czego przykład pokazano na rys. Rys. Przykład odtworzenia otoczenia zaistniałego wypadku drogowego w programie V-Sim Źródło: [407]. Przykładowa symulacja zderzenia czołowego i bocznego w programie Odszkodowania W przypadku występowania do zarządcy drogi z wnioskiem o odszkodowanie (roszczeniem) należy złożyć go pisemnie do Powiatowego Zarządu Dróg (w przypadku dróg powiatowych na terenie powiatu nowosolskiego), który winien zawierać: adres korespondencyjny poszkodowanego opis zdarzenia (ulica, data, godzina, kierunek jazdy, przyczyna zdarzenia, uszkodzenia w pojeździe, czy była policja na miejscu zdarzenia i spisała protokół, inni świadkowie, inne okoliczności zdarzenia) dane pojazdu (marka i model, numer rejestracyjny) posiadane fotografie miejsca zdarzenia lub szkic miejsca zdarzenia (dokładny szkic sytuacyjny miejsca zdarzenia z dowiązaniem się do punktów stałych typu lampy uliczne, numery posesji, słupki drogowe, szkic jest niezbędny do prowadzenia czynności wyjaśniających i ewentualnego wszczęcia procedury odszkodowawczej oraz wypłaty odszkodowania) w przypadku pojazdów mechanicznych do wniosku należy dołączyć kserokopię (lub skan w przypadku e-mail) dowodu rejestracyjnego (obie strony) oraz ubezpieczenia OC, prawa jazdy, dowodu osobistego, notatki policyjnej Wniosek wraz z załącznikami złożyć można: osobiście w kancelarii ZDP w Nowej Solilistownie na adres: Zarząd Dróg Powiatowych w Nowej Soli, ul. Wojska Polskiego 100b67-100 Nowa Sólpocztą elektroniczną na adres: zdp@ Formularze do pobrania: Powiatowy Zarząd Dróg w Nowej Soli ul. Wojska Polskiego 100b67-100 Nowa Sól tel. 68 458 53 30e-mail: drogi@ Artur Mezglewski W Policji nie ma miejsca dla uczciwych funkcjonariuszy, bo nawet jeśli taki się trafi – szybko starszy kolega wybije mu z głowy uczciwą robotę. A najwięcej przekrętów zauważa się w obsłudze kolizji i wypadków drogowych. St. sierżant Paweł Jastrzębski z Komendy Miejskiej Policji w Siedlcach przyjechał na miejsce kolizji drogowej i tam uczciwie wykonał swoją robotę. Sporządził szkic sytuacyjny i protokoły oględzin, prawidłowo wytypował sprawcę zdarzenia. Nie spodobało się to st. aspirantowi Grzegorzowi Ułanowskiemu, który miał jakiś interes w tym, aby winna zdarzenia nie poniosła odpowiedzialności. Wciągnął Jastrzębskiego do radiowozu i tam wraz ze sprawczynią kolizji urabiali go na „prawdziwego policjanta”. W efekcie tego urabiania do sądu skierowany został wniosek o ukaranie niewinnej osoby, a szkice sporządzone przez Jastrzębskiego gdzieś zaginęły… Jak doszło do kolizji W dniu 5 listopada 2017 r. ok. godz. w Siedlcach miała miejsca kolizja dwóch samochodów osobowych. Kierująca samochodem marki Toyota jechała lewym pasem ulicy Monte Cassino. Kiedy dojechała do skrzyżowania o ruchu okrężnym z ulicą Warszawską, wjechała na wewnętrzny pas ronda, a następnie zjeżdżając z tego pasa w ulicę Kruszcową, zajechała drogę jadącemu zewnętrznym pasem ronda Nissanowi. Kierująca Nissanem wykonała manewr obronny polegający na gwałtownym skręceniu w prawo – czym zminimalizowała skutki zdarzenia – jednakże kolizji nie uniknęła. W wyniku zderzenia: w samochodzie Nissan został zgnieciony i zarysowany przedni zderzak z lewej strony, w samochodzie Toyota została zarysowana opona i kołpak prawy tylny, zarysowany i oberwany zderzak tylny z prawej strony oraz został odkształcony prawy tylny błotnik. Powyższy przebieg zdarzenia jest bezsporny. Potwierdziły go obie uczestniczki zdarzenia oraz świadkowie. Kwestią sporną jest jedynie to, czy kierująca Toyotą włączyła prawy kierunkowskaz przy zjeździe z ronda, czy też nie. Ale to akurat nie ma żadnego znaczenia dla ustalenia sprawstwa kolizji. Miejsce zdarzenia wg google maps: @ 2. Interwencja Policji Na miejsce zdarzenia przyjechał patrol Komendy Miejskiej Policji w Siedlcach w składzie: st. sierżant Paweł Jastrzębski oraz st. aspirant Grzegorz Ułanowski. Na miejscu interwencję prowadził sierżant Jastrzębski. W ramach tej interwencji: sporządził i podpisał szkic sytuacyjny, sporządził i podpisał dwa szkice uszkodzeń pojazdów, sporządził dwa protokoły oględzin – dla każdego z samochodów z osobna. Sierżant Jastrzębski uznał, iż sprawcą kolizji była kierująca Toyotą. Jednakże ta do winy się nie przyznała. Składając zeznania w charakterze świadka powiedziała: „Ja często jeżdżę przez to rondo. Wiem, że to ja miałam w tej sytuacji pierwszeństwo”. Natenczas do akcji wkroczył dowódca patrolu st. aspirant Grzegorz Ułanowski. Poprosił do radiowozu Jastrzębskiego oraz kierowcę Toyoty (pomimo, iż przepisy ministerialnego rozporządzenia zabraniają wpuszczania do radiowozu osób postronnych – z wyjątkiem pięciu sytuacji wyjątkowych). Cała trójka przez długi czas nie wychodziła z pojazdu służbowego. W tym czasie kierująca Nissanem stała na skrzyżowaniu oczekując na koniec „narady”. Kiedy w końcu z niego wyszli, Ułanowski oświadczył kierującej Nissanem, że to ona jest winna kolizji, gdyż nie ustąpiła pierwszeństwa Toyocie. Kobieta mandatu nie przyjęła. 3. Czynności wyjaśniające i wniosek o ukaranie do sądu Czynności wyjaśniające w sprawie kolizji drogowej prowadził st. sierżant Marcin Żek (RSOW 2175/17). Czynności te polegały na przesłuchaniu w charakterze świadków: kierowcy Toyoty, pasażerów Toyoty (syna i córkę kierowcy Toyoty), „przypadkową osobę” która zgłosiła się na Policje, gdyż przypadkowo przejeżdżała w chwili kolizji i „kątem oka” wszystko widziała, funkcjonariuszy Policji: Pawła Jastrzębskiego i Grzegorza Ułanowksiego. Sierżant Marcin Żek nie sporządził wniosku o ukaranie przeciwko kierującej Toyotą. Skierował natomiast wniosek o ukaranie przeciwko kierującej Nissanem. Postawił jej następujący zarzut: „W dniu 5 listopada 2017 r. ok. godz. w Siedlcach na skrzyżowaniu ulic Monte Cassino /Warszawska/Kruszcowa spowodowała zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem m-ki Nissan nie zachowała szczególnej ostrożności, nie ustąpiła pierwszeństwa w związku ze znakiem A-7 „Ustąp pierwszeństwa” pojazdowi marki Toyota i doprowadziła do zderzenia z nim”. Pod wnioskiem – oprócz podpisu st. sierżanta Marcina Żeka – widnieje pieczęć Eksperta Zespołu Wykroczeń Wydziału Prewencji KMP w Siedlcach podinsp. Hanny Biesiady. Sierżant Marcin Żek przesłał do Sądu Rejonowego w Siedlcach notatkę urzędową oraz protokoły przesłuchań świadków, nie przesłał natomiast szkiców wykonanych na miejscu zdarzenia przez st. Jastrzębskiego, z których jasno wynika, że winnym kolizji jest kierowca Toyoty. A oto skany zeznań dwójki funkcjonariuszy: Zeznania sierżanta Jastrzębskiego Zeznania aspiranta Ułanowskiego 4. Sprawa w Sądzie W dniu 28 marca w Sądzie Rejonowym w Siedlcach odbędzie się rozprawa w sprawie o spowodowanie kolizji (sygn. akt II W 171/18). Sąd, niestety, nie będzie mógł ukarać prawdziwego sprawcę zdarzenia, gdyż Policja nie postawiła go w stan obwinienia. Co zatem zrobi Sąd? Czy uzna, że sprawcą kolizji jest kierowca, który prawidłowo poruszał się po swoim pasie, i któremu inny kierowca zajechał drogę, wymuszając pierwszeństwo?! PS. Gdyby ktoś chciał podzielić się spostrzeżeniami na temat przeprowadzonych czynności wyjaśniających, to podaję numer telefonu do st. sierżanta Marcina Żeka: (25) 707 26 93.

szkic sytuacyjny miejsca zdarzenia przykład